GİRİŞ (Monolog)
Hayır oğlum, çoraplarını çıkaramazsın, hasta olursun…
Hayır! Bu saatte televizyon filan yok!
Hayır, o abinin, elleme, sonra kızar abi…
Hayır, başka şeker yok, iki tane yedin, yeter…
Hayır oğlum, evde bi sürü oyuncağın var zaten…
Hayır, yemekle oynanmaz, ya ye, ya da kalk sofradan!
Hayır kola içemezsin!
Hayır bisikletini alamayız, arabada yer yok oğlum!
Hayır tost most yok sana, önce sebzeni bitir…
Hayır içeriye gidemeyiz, uyuman lazım…
Hayır daha fazla kalamayız, eve gidiyoruz artık…
Hayır, hava karardı, aydede çıktı, bu saatte parka filan gidilmez…
Hayır oğlum telefonla oynamak yok artık!
Hayır dedim sana!!!
GELİŞME (Diyalog)
BABA- Oğlum giy şu ceketini, dışarı çıkıcaz?
ÇOCUK- Hayıy!
SONUÇ (Şikayet)
Bu çocuk iki yaş sendromuna girdi, herşeye hayır diyor, mahvetti yine bizi, n’apıcaz bilmiyoruz, dayanılcak gibi değil, sanki hayırdan başka kelime bilmiyormuş gibi, inadına yapıyor resmen, insan bir şeye evet demez mi ya, of allahım off, çok zor çooook…
Çocuğun gözünde biz ebeveynler ne derece sendromun dibiyiz acaba 😉
Bizimki daha da beterdi o yaşlardayken 😦
– Ben : Oğlum ne kadar da yakışıklı olmuş..
– Demir : Hayıy,ben yakışıklı diiiliim !!!
– Ben : Aman da benim akıllı oğlum gelmiş..
– Demir : Hayıy,ben akıllı diiilim, hem hayıy bi keye ben gelmediimm !!!
Yeğen özlenir ve haftasonu otobüse atlanıp memlekete gidilir. kapıdan girilir çanta yere atılır kollar açılır veeee
Hakan ben geldim halacığım
Hönkürerek ağlayarak hayıııııııy şen gemeeeeeeeeşşşşş
2 gün sonra dönüş
Hakan ben gidiyorum halacım.Sicim gibi saniyesinde yaş akar ve
Hayıy hala şen gitmeeeeeşşşş
Dur daha, O Ne? ve Niye? bölümleri var ki içler acısı…
süper ironiydi ! tebrik ederim gözlem yeteneğinizi