WhatsApp Grupları – Yine Yeni Yeniden

Koskoca bir Yaz geldi geçti, leylekler göçüyor, okullar açılıyor. Eğitim sistemimiz biraz “durumsal” olduğu için bu durum herkeste aynı mı bilmiyorum ama bizim çocuk ikinci sınıftan üçe geçiyor. Yani öğrenciler tekrar karılıp farklı öğretmenlerde yeni sınıflara dağıtılıyor. Hiç bizzat tecrübe etmediğim için bu sistem iyi mi kötü mü, yoksa her insan icadı sistem gibi biraz iyi biraz kötü mü bilmiyorum. Bildiğim bir şey var ise o da bu aralar WhatsApp’te çok ciddi bir aktivite yoğunluğu olduğu.

Koskoca iki sene geçti, leylekler göçüyor, ve iki senedir iyi kötü bir iletişim deryasında devinen ebeveynlerin WhatsApp grupları lağvoluyor. Aslında sadece öğrenciler değil ebeveynleri de karılıp dağıtılıyor. Peki bu süreç acılı mı oluyor, acısız mı? Aklımda deli sorular…

Mesela, hemen olmaz ama er ya da geç, eski grup kapanacak mı? Grubu kapatma fikrini ortaya atacak cesurlar cesuru, korkmazların sultanı kim olacak?

Şerife yazıyor…

“Arkadaşlar, herkesin yeterince WhatsApp grubu var, bu grubu kapatalım derim, herkesin yeni sınıfı için grup kurup orada devam etmesi daha mantıklı olur diye düşünüyorum…”

Hahahaha. Dur bakalım dostum, o kadar kolay değil… O fikre itiraz gelmez mi?

Hicran yazıyor…

“Şerifecim ben bu grupta çok güzel bir ortam olduğunu düşünüyorum. Şaka maka iki yıl geçirdik. O yüzden devamından yanayım. Ama tabi kimseyi zorla tutamayız, isteyen ayrılabilir…”

Ve iki cephe oluşmuş, savaş başlamıştır. Savaş çığlıkları patlamış cam parçaları gibi keskindir: Lelelelelelelele…

Şerife yazıyor…

“Hicrancım ben ortamın güzel olmadığını söylememiştim. Bence de çok güzel, sadece fikir olarak paylaştım. Tabii ki herkes istediğini yapmakta özgür.”

Birsel yazıyor…

“Bence herkes görüşmek istedikleri ile ayrı bir gruba sahip zaten, oradan devam edebilirler.”

Ne kadar medeni di mi? Bir sonraki adım, bu “içten” medeniyetin altına atılmış imzadır.

“Şerife gruptan ayrıldı.”

Peki “Birsel gruptan ayrıldı” mı? Tabii ki hayır, Birsel çakal, sağ gösterip sol kalıyor grupta. Bir de laf sokuyor hangisine alınmadığını bildiği “ayrı” gruplara. Fakat bilmediği bir şey var. Kamikaze soğuk edilen bir intihardır…

Şerife eski adasını terkedip yeni Survivor adasına doğru yelken açarken, eski adasının dehlizlerinde (yani o hep olduğu bilinen ama hep olmadığı söylenen alt WhatsApp gruplarında) fısıltılar yankılanmaya başlamıştır. Fıssss… Fosss…

(O esnada bir alt grupta…)

“Ya Şerife’ye gıcık oldum ben, salak mıdır nedir, çok istemiyorsa gitsin ya”

“Bence de, zaten o bizim görüştüğümüzü biliyor, ve onu çağırmıyoruz diye bize gıcık oluyor baştan beri. Şimdi aklı sıra grubu kapattırıp bizi bozacak.”

“Aaa çıkmış zaten gruptan…”

Ama duuur. Bu daha başlangıç, mücadeleye devam…

Yeni grubu kim kuracak? Olur da denk gelir, aynı anda birden fazla grup kurulursa kim kendi kurduğunu kapatacak? Kim hükümet, kim muhalefet olacak?? Grupların birleşmesi sırasında kaprislerin taşınma masrafı hangi bütçeden ödenecek? Devam… Yeni grup kurulduğunda, artık her velinin önceki iki seneden tanıdığı ve yine aynı sınıfa düşen kişiler çok daha hızlı gruplaşacaklar mı? Bu sebepten yeni grup aslında baştan bir bölünmüşlükle oluşmayacak mı? O ön-bölünmüşlüğe rağmen, yeni grupta herkesin sevdiği kişi olmak isteyen, ve bunun için görünür miktarda şirinlik sergileyen veli ne zaman pisleşip “gerçek yüzünü” gösterecek? Ay bi dakka, yazarken bile çok eğleniyorum valla ama tehlikeli sulara mı açılıyorum ondan pek emin değilim.

En iyi eski WhatsApp grubu bile kapanmasa da ancak bir süre son bir enerjiyle öne atılıp, sonrasında, on yıllık müşterileri artık mahalleye yeni açılan markete gittiği için sinek avlayan bakkala dönüşecek. Ve yavaş yavaş telefondaki WhatsApp yazışma listesinin alt sıralarına kayarak görünmezliğe bürünecek… “Bir zamanlar burada çok güzel bir WhatsApp grubu vardı. “Mute” içinde yatsın…”

Yeni grubun mu var derdin var, derler ya. En az bir kaç ay, Kibarkız önde giderken, yavaş yavaş arkadan Kara Ukala ve Agresif Rüzgar atağa kalkacaklar, derken sol kulvardan Gold Dominant müthiş bir çıkış yaparak farkı kapatacak ve Organizatore’yi geçerek tüm pistin tozunu attıracak. Sondan gelen İlgisiz Han aslında mutlu bir yarışmacı olarak görünmekle beraber, pasif performansının cezasını arkasından ko(nu)şularak ödeyecek. “O da uzaktan uzaktan okuyor ama hiç yazmıyor. Bizi beğenmiyor herhalde, ne sanıyorsa kendini…” Ah İlgisiz Han ah, en azından arada bir atak yapsan, bayram mesajı, “Herkese Günaydın Arkadaşlar” reikileri… Neyse.

“Neden baştan beri sadece kadınları örnekliyorsun, pis seksist, linç edilesi sinsi, farkındalığı düşük büyük baş, toplumsal mikrop” gibi şeyler söyleyebilirsiniz. Boynum kıldan ince, içim masaj yatağından rahat. Beni tarih değil, yukarıda yazdıklarımı bizzat yaşayan anneler yargılasın. Ama hakkaten hakkını verelim, babalara da dönelim spesifik olarak.

Takdir edersiniz, baba grupları nispeten daha nadir görülen bir tür olmakla beraber, son yıllarda artan “Erkek de olurum, çocuk da bakarım” farkındalığının bir sonucu olarak sayıları artmaktadır. Yalnız gözlemim odurki, bu gruplarda pek öyle okul, dersler, eğitim hakkında yazışılmıyor. Misal, benim baba grubumda -bu fırsatla buradan sevgili kankalarımı selamlıyorum- iki sene içinde hepi topu iki kere filan derslerle ilgili yazışılmıştır. İkiden daha fazla, ama yine de çok olmamakla beraber, bazı okulsal dedikodular dönmüş olabilir. Lakin bunlar başladıktan 10-12 mesaj sonra “Hehehüheö” tipi geyiklere dönüşüp yumuşamışlardır. Evet, geyik denilen canlı sadece doğada değil, hemen her maskulen WhatsApp grubunda yaşar, ve Baba-Veli grupları da bundan uzağa düşmez. Olayları genelde anneler grubunun artçılları şeklinde yaşarlar:

“Beyler şöyle bi şeyler olmuş okulda, kıyamet kopuyor, anneler grubu yoğun yazışıyorlar şu anda, Belgin’den haber aldıkça size de aktarıcam”

“Abi ben de şimdi Cemile’den takip ediyorum, öyyle böyyle değil, okulu yakmaya gidelim diyen varmış”

“Durum bence çok ciddi. Biz ne yapalım sizce?”

“İçmeye gidek ehuheuheuheuh”

“Hahahaha”

“Gülmekten ağlayan surat, gülmekten ağlayan surat, gülmekten ağlayan surat…”

“Olm iki dakka ciddi olun lan! Kızgın surat… Ne zaman gidiyoruz içmeye, ciddi yapalım planı ahihksjiskjdş…”

Çok derin gelmeyebilir kulağa, katılıyorum, ama içtiklerinde çok derin mevzular konuşuyorlar, haklarını yemeyelim baba-velilerin…

Ha, peki baba grupları değişmeyecek mi? Benzer dramların hepsi geçerli bence.

Cihat yazıyor…

“Beyler Fuat yeni sınıfın baba grubuyla çıkıyormuş bu akşam, arkadaşı huzurunuzda defterimden siliyorum”

Fuat yazıyor… Çevrimiçi…Yazıyor…Çevrimiçi…Yazıyor

“Abi ne yapayım yav, sonuçta sizle de çıkıyorum ben? Bi son defasında gelemedim. İlk göz ağrımsınız”

Cihat yazıyor…

“Abi biz göz ağrısıyız ama sen, g…” daha yazamıyorum, ayıp.

Bir baba son zamanlarda daha mı az aktif eski grubunda? Bold Paranoya orta kulvardan atak yapıp, burun farkıyla…

Olacak olacak. Baba gruplarında da bazı şeyler olacak (benimki hariç). Yaşayacağız ve göreceğiz. Okul bir öğretim, WhatsApp grubu ise bir eğitim yuvasıdır. Çocuklar ve veliler sadece bilgi değil insan da biriktiriyorlar yıllar içinde. Gruplarımız da böyle. Kimimiz tazelenip geçmişiyle vedalaşacak, ve yeni gruplara yelken açacak. Kimimiz gruplar biriktirecek.

Serkan yazıyor…

“Tüm velilerin (ve ne yazıkki mecburen gruplara dahil olan/edilen öğretmenlerin) 2019/2020 WhatsApp Eğitim Yılı şimdiden hayırlı olsun. Şirin surat.”