BİR SES BİR KOKU

Herşey minik bir patlamayla başladı.

Sonra o devasa koku.

Oha, adam ebeveynlik hakkında blog yazıyor diye bağrımıza bastık, tuttu nereye bağladı konuyu, rezalet! demeyin.

Bahsettiğim şey bildiğimiz pırt ama, minik yavrularımızın pırtı.

Sevimli yani.

Hani çocuk sanki hiç bir şey olmamış gibi patlattığında, anne/babanın çaktırmadan sırıtarak ve birbirlerine bakarak karşıladıkları türden. Bir yetişkin yapsa, “ohaa” diyeceğimiz, bir çocuk yaptığında, “ahaa” (oh rahatladı minik meleğim) dediğimiz… Anne baba çocuğun pırtını (bu arada bunun başka isimleri de var biliyorum ama en masumu buydu, o yüzden kullanıyorum, umarım rahatsız olmazsınız) anlayışla karşılar genelde. Zararsız görür. Çocuk bu sonuçta, daha tuvaleti yeni yeni özümsüyor, kontrol edebileceği şeyler sınırlı.

Bu arada şimdi yazarken aklıma geldi, bizlere hangi yaşta bu eylemin artık ayıp olduğu söylendi hiç hatırlamıyorum. Şu anda canlı canlı, internet arama motoruna yazıyorum… “Çocuk gaz çıkarma hangi yaş söylenir”… Hiç bir şey çıkmadı. Yaşayarak öğreneceğiz herhalde…

Devam edelim. Bazen bu sevimli çıkış aslında etkisi açısından hiç de sevimli değildir.

ÇOCUK- Ateeş dışiyüüv buuuah (pırt) canavaarım beeen

ANNE- (Hihihi)

BABA- (Hihihihheeö) Öhhhöööee ÖHHÖÖÖÖee ne yedi bu?

ANNE- Karnıbahar, fasulye, pancar

BABA- Boğulucam. Hayatım Yaz olsa yine en azından sinek kovardık bununla, aç aç pencereleri, yangın alarmı çalacak

ANNE- Ama sebze hayatım?

BABA- Ya bu sebze değil barutla ateş gibi. Çocuk ekmek arası sülfür yemiş sanki.

İki gün önce çocukla yorganın altında saklanıyorduk oyun oynarken. Pırt sesini duydum ama kaçamadım bile. Bayılmışım, eşim 20 dakika sonra yorganın altından çekip çıkardı beni. Oğlan çoktan kaçıp kendini kurtarmış. Çakal.

Bazen de pırt sesini duymayız ama etkisi bizim burnumuzdan yavaşça girerek bedenimizi eline geçirir. İşte en sıkıntılısı da budur. Mesela anne-çocuk-baba koltukta oturuyor. Farzedelim Dora seyrediyorlar. Koku art niyetli bir hayalet gibi süzülüyor inceden (Casper’ın habis olanı). Anne de baba da dönüp çocuğa bakıyor. Yav ortamda iki kişi daha var. Ya yapan o masum çocuk değilse. Şüphe çok kötü birşey arkadaşlar.

Misafir geldiğinde de buna benzer bir şey yaşanıyor. Yetişkinler sohbet ediyor, ortada çocuk dolanıyor. Bir adet sessiz “pırtikül” bırakıp uzaklaşıyor. Koku yayıldığında çocuk ortamdan ayrılmış olabilir. 4 yetişkin düşünün o odada. Herkes farketmiş ama konuyu açan kişi olmak istemiyor. Yan gözle birbirlerini tartıyorlar.

ANNE- Hay allah bizim çocuk hediye bıraktı bize ehiehiehi

BABA- Hahaha Saaarp

MİSAFİR1- Ehehehe çocuk bu tabi canım

MİSAFİR2- Hih hih hih öhhhö

BABA- Rahatsız etti sizi hakkaten, ben cam açayım

MİSAFİR2- Hayır hayır, rica ederim olur böyle şeyler

O sırada çocuk geri girer odaya

BABA- Oğlum karnın mı ağrıyor, pırt mı yaptın, hı?

ÇOCUK- Hayıl baba pılt yapmadım.

Hah. Hadi bakalım ayıkla şimdi pirincin taşını. O yapmadıysa kim yaptı??? Kim, ama KİMM??

Belki de bu sebepten çocuk pırtovski yaptığında çok üstelemiyoruz. Bilinçaltımız bizi böyle bir rezaletten koruyor olabilir. “Kokla ama Sorma” stratejisi.

Peki ben bunları neden yazıyorum.

Çocuk sizin yatağınıza geldiğinde genelde nasıl yatar?

Bir sürü model vardır ama bizde kafa anne tarafında, popo baba tarafında, yanlamasına.

Babanın burunla bebenin poposu arasındaki mesafe?

15 santim.

Hani bazen anneler kızıyor ya babaya, çocuk vızıldadı bütün gece, uyutmadı. Sen maaşallah öküz gibi uyuyordun, hiç tınmadın.

Tınmaz tabi.

Bi düşünün yatakta şuursuz yatan babayı.

Oha. Bunu da buraya bağladım ya?

Pırt vallahi.