5. ELEMENT

İddia ediyorum, İsa’nın kutsal kasesindeki şarap marap değildi. Çorbaydı!
Evet, bildiğiniz çorba!
Artık ezogelin miydi, mercimek miydi, tarhana mıydı bilmem, ama çorbaydı, eminim.
Cennette vaadedilen ırmaklardan süzme bal, günlük süt filan aktığı da doğru değil. Onlardan da çorba akıyor.
Efsanelerde Vampirlere atılan kutsal su da tamamen uydurma. Gerçekte vampirlere atılan işkembe çorbasıydı. Böyle bol sarımsaklı, acılı, mis gibi. Ayırdılar sarımsağı, çevirdiler çorbayı suya.
Şu anda mevcut olan tüm okyanus, deniz, ve göller de hatalı tasarım. Kim yarattıysa, su yerine aslında çorba tasarlamış ama her ne hikmetse, bir hesap hatası sonucu her yer su olarak kalmış.
Benim derdim mi ne çorbayla???

08:15
ANNE- Oğlum ye hadi şu yumurtanı, off bir lokma yedin sadece, hadi oğlum, bak bunu ye, at-ta’ya gidelim, sonra gelince çorba yapıcam sana

09:22
ANNE- Aşkım, ben oğlana tarhana çorbası yapıcam öğlen, sen de içersin… (Burada kullanılan “aşkım” seslenişi istisnai olarak kocaya söylenmiştir. Yazının kalanında ki tüm “aşkım”lar doğal olarak annenin çocuğuna hitap etmesidir. Çocuk dururken kocadan “aşkım”mı olurmuş? İlahi yaani)

11:00
ANNE- Gel oğlum, bak anne vuuu yapıcak, çorba yapıcak sanaaa, at-ta’dan gelince içicez güzel güzeel…

12:30
ANNE- Hadi yavrum, iç bak mis gibi tarhana yaptım sana

12:33
ANNE- Ya oğlum YA! Dökmesene, nolursun iç şunu aşkım, mis gibi tarhana yaa off…

12:35
ANNE- Serkaan, tarhana var, Sarp içmedi, gel sen iç istersen…Oğlum bi daha denesen? Al bi kaşık? Haaam? Ya Sarp YAA!!! Her yer çorba oldu yaa, ühü…Madem yemiyorsun, yürü yatağa, uyicaz

14:30
ANNE- Aman da aman aşkım uyanmıış, gel gel, aç mısın aşkım, çorbayı deneyelim mi bi daha?
ÇOCUK- Hayır
ANNE- Tamam gel o zaman bi deneyelim

14:35
ANNE- Aşkım yapma yaa noolursun bir kaşık dene, bak çok güzel…Ya mis gibi çorba yaptım oğlum YA! Nolur biraz yesen?! Meyve yer misin hı? Yoğurt?

17:00
ANNE- Ay bu çocuk acıktı bence, çorbayı bi daha denesem mi?
KOCA- Hayatım içmiyor işte, kasma bence
ANNE- Ama içmesi lazım çorba ya, zaten hiçbirşey yemiyor doğru dürüst…Oğluuum aç mısıın?
ÇOCUK- Hayır
ANNE- Çorba ister misin?
ÇOCUK- Hayır
ANNE- Ama bak çok güzel bi çorba buu, gel bi dene
ÇOCUK- Hayır
ANNE- B_K YE OĞLUM!!!
BABA- Hayatım sakin ol, tost yapalım mı bi tane?
ANNE- Ya hayır ya, bu çorbayı içmesi lazım
ÇOCUK- Hayır

19:00 (Restoranda)
ÇOCUK- Anne mama?
ANNE- E acıktın tabi oğlum, doğru dürüst birşey yemedin ki? Serkan buna çorba ısmarlasak içer mi acaba?
BABA- E sor aşkım? Sarp çorba içer misin?
ÇOCUK- Hayır
BABA- Bak hayır diyor.
ANNE- (Garsona) Pardon bakar mısınız? Ne çorbanız var?
GARSON- Ezogelinle mercimek.
ANNE- Tarhana?
GARSON- Yok, sadece ezogelinle mercimek var
ANNE- O zaman bir ezogelin alalım ama çok sıcak olmasın, bi de tatlı kaşığı alabilir miyim?…
BABA- Hayatım, çocuk “içmicem, hayır” dedi ya?
ANNE- Olsun bi deneriz, içmezse sen içersin…

Bu sadece buz dağının yazılan yüzü. Bir anne bütün gün boyunca ortalama 84 kere çorba diyor. Zamanla farkettim ki, çocuk aslında sevgiyle değil, çorbayla büyüyor. Ben şahsen artık korktuğum için bana ne zaman çorba içip içmeyeceğim sorulsa hemen evet diyorum. Çünkü biliyorum ki o çorba içilecek.